Menu
Istnieje kilka definicji kultury przedsiębiorczości. Aby ułatwić wyjaśnienie tego złożonego terminu, niektórzy autorzy podzielili to pojęcie na dwa słowa, z których się składa: „przedsiębiorczość” i „kultura„.
Zdefiniowane przez Wickhama (2006 cytowany w Browson, 2013), słowo przedsiębiorczy jest przymiotnikiem, który jest podawany w celu opisania, w jaki sposób przedsiębiorca podejmuje się tego, co robi. Użycie przymiotnika przedsiębiorczy wskazuje na szczególny styl działania przedsiębiorców.
Z drugiej strony Brownson (2013) wymienia termin kultura, który definiowany jest jako atrybuty, wartości, przekonania i zachowania, których jednostka uczy się lub nabywa z pokolenia na pokolenie, a także przekazywane przez jedną osobę i grupę do drugiej. Przekazywanie tych określonych atrybutów, wartości, przekonań i zachowań świadczy o intencjach wspierania określonego typu kultury.
Dlatego związek tych dwóch terminów został skonceptualizowany jako:
Społeczeństwo, które zwiększa ekspozycję atrybutów, wartości, przekonań i zachowań, które są związane z przedsiębiorcami (Brownson, 2013).
Bezpośrednie działania kultury przedsiębiorczości przy jednoczesnym rozpowszechnianiu zestawu wartości, przekonań, ideologii, nawyków, praktyk, zwyczajów i działań są ukierunkowane na wspieranie ducha przedsiębiorczości i ukazywanie korzyści płynących z przedsiębiorczości w populacji (Observatorio Nacional del Emprendedor, 2015).
Według OECD (2009 cytowane w Sánchez & Martínez, 2017), potrzeba czasu, aby rozwinąć kulturę przedsiębiorczości.
Wymaga to wysiłku ze strony zaangażowanych podmiotów, a w szczególności kultura przedsiębiorczości powinna zmierzać do tworzenia przedsiębiorstw o dużym wpływie. Głównymi wskaźnikami do pomiaru kultury przedsiębiorczości są: wizerunek społeczny przedsiębiorcy, jego sukces i wpływ oraz motywacja do rozpoczęcia działalności gospodarczej (Sánchez & Martínez, 2017).
Kultura przedsiębiorczości jest kształtowana przez kilka aspektów wewnątrz ekosystemu przedsiębiorczości.
Przedsiębiorca ma aspiracje, które są motorem do podjęcia procesu przedsiębiorczości, do bycia odpornym na ryzyko i ambitnym na tyle, by rozwijać firmę. Również społeczeństwo ma swoje własne wyobrażenia na temat przedsiębiorczości, co może pośrednio lub bezpośrednio wpływać na aktywność przedsiębiorczą oraz na to, czy jest to atrakcyjna ścieżka kariery.
Inne czynniki wpływające na kulturę przedsiębiorczości to prestiż, jakim cieszą się przedsiębiorcy, tolerancja i akceptacja niepowodzeń oraz liczba osób, które chcą zostać przedsiębiorcami.
Kiedy społeczeństwo lepiej postrzega przedsiębiorczość, są większe szanse, że więcej przedsiębiorców, inwestorów i organizacji zechce podjąć ryzyko podjęcia i wspierania przedsiębiorców (Observatorio Nacional del Emprendedor, 2015).
Hofstede (1980 cytowany w Brownson, 2013) stwierdza, że jednostka może zostać przyjęta do działania w formie przedsiębiorczej wewnątrz organizacji i w innych obszarach życia, gdy jest zmotywowana do odnalezienia siebie. Świadczy to o tym, że jednostka będzie należała do wyróżniającej się grupy kulturowej, ponieważ jej działania przedsiębiorcze będą ją odróżniały od innych jednostek.
Kundu (2009 cytowany w Brownson, 2013) sklasyfikował kulturę na trzech różnych poziomach, które przyczyniają się do jej kształtowania, co widać na kolejnym rysunku.
Dwie składowe nieświadomego i niewidzialnego poziomu to atrybuty i wartości.
Atrybuty przedsiębiorczości są kluczowymi naturalnymi i pielęgnowanymi wskaźnikami, które pokazują ludzi, którzy mogą stać się przedsiębiorcami. Ten zestaw cech został uznany za czynnik sprzyjający zrozumieniu i wspieraniu przedsiębiorczości.
Znaczenie atrybutów przedsiębiorczości polega na tym, że są one krytycznym czynnikiem wpływającym na podjęcie i rozpoczęcie działalności gospodarczej przez jednostkę. Aby pobudzić cechy przedsiębiorczości, należy wpływać na rozwój i realizację pomysłów biznesowych.
Jeśli chce się wpłynąć na liczbę osób, które mogą stać się przedsiębiorcami, należy skupić się na ich cechach. Niemniej jednak, przedsiębiorca musi być również pielęgnowany poprzez odpowiednie szkolenia i doświadczenie, aby zachęcić go do posiadania atrybutów przedsiębiorczości (Brownson, 2013).
Wartości przedsiębiorcze to koncepcje, które mogą być wyraźne lub ukryte, a które w tym przypadku są charakterystyczne dla przedsiębiorców, co pokazuje pragnienia wyboru pomiędzy różnymi sposobami działania.
Wartości te są motorem do podejmowania decyzji. Są one odzwierciedleniem świadomego poglądu przedsiębiorcy i skłaniają go do podjęcia decyzji o działaniu. Wartości pokazują sposób, w jaki zachowują się ludzie.
Dla przedsiębiorców wartości nie tylko wskazują, jakie decyzje będą podejmować, ale także pokazują, jak będą podchodzić do nowego przedsięwzięcia.
Jak stwierdzili naukowcy, istnienie wartości przedsiębiorczych u jednostki wpływa również na tempo tworzenia nowych firm, dlatego rządy, które chcą zwiększyć liczbę miejsc pracy, powinny również przywiązywać wagę do kształtowania indywidualnych wartości w kierunku przedsiębiorczości (Brownson, 2013).
Jak podają Mourdoukoutas i Papadimitrou (2002 cytowani w Brownson, 2013), wartości, które są związane z przedsiębiorczością to autonomia, swoboda niezależnego działania, innowacyjność, swoboda eksperymentowania, podejmowanie ryzyka, zdolność do podejmowania inicjatyw i agresywność konkurencyjna.
Z drugiej strony, pomimo kulturowego pochodzenia przedsiębiorcy, Morris i Schindehutte’s (2005 cytowani w Brownson 2013) stwierdzili, że przedsiębiorcy podzielają takie wartości przy rozpoczynaniu działalności, jak niezależność, innowacyjność, uczciwość i ciężka praca.
Na drugim poziomie, półwidocznym lub półświadomym, znajduje się mentalność przedsiębiorcy.
Sposób myślenia przedsiębiorcy to postawa, z jaką przedsiębiorca reaguje na określony obiekt w sposób korzystny lub niekorzystny, w oparciu o wyuczone predyspozycje.
Postawy są podstawą ludzkiego zachowania, aby być zmotywowanym i czuć osobiste osiągnięcia.
Na postawy przedsiębiorcze wpływ mają i miały doświadczenia, które jednostka przeżyła oraz to, jak myśli i czuje się z tym, co przeszła.
Jeśli jednostki brały udział w programach i politykach rządowych, które próbują wspierać przedsiębiorczość kulturową, ich doświadczenia związane z tym wydarzeniem mogą mieć wpływ na ich nastawienie do przedsiębiorczości (Brownson, 2013).
Badanie Hatten i Ruhland nad postawą studentów wobec przedsiębiorczości w programie Small Business Institute (1995 cytowane w Brownson 2013) wykazało, że mają oni pozytywną zmianę wobec przedsiębiorczości, wzmacniającą w nich chęć zostania przyszłymi przedsiębiorcami.
Chociaż była to jedna próba studentów, różne badania wykazały, że studenci, którzy uczestniczą w różnych programach przedsiębiorczości z dobrze skonstruowanym planem, mają tendencję do wzmacniania się w bogatej kulturze przedsiębiorczości (Kumara & Sahasranam, 2009).
Widoczny poziom pokazuje zachowania przedsiębiorcze.
Zachowanie przedsiębiorcze jest bezpośrednim działaniem jednostki w celu rozpoczęcia nowego biznesu.
Jak definiuje Williams (2010), przedsiębiorcze zachowanie jest postrzegane jako kombinacja działań podejmowanych przez przedsiębiorcę, które są stale dostosowywane i definiowane, aby ustawić szansę, dopóki nie zostanie ona umiejscowiona i zaakceptowana na rynku.
Efektem tego działania jest powstanie nowego przedsiębiorstwa.
Kultura przedsiębiorczości to środowisko, w którym kształtują się cechy, wartości, sposób myślenia i zachowania przedsiębiorców.
W tym środowisku przedsiębiorcy muszą podejmować decyzje o podjęciu ryzyka i rozpoczęciu działalności gospodarczej.
Solidne atrybuty kulturowe są podstawą do rozwoju przedsiębiorców.
Potrzeba rozwoju kultury przedsiębiorczości jako ogółu musi koncentrować się w całym społeczeństwie.
Czyniąc to, istnieją zachowania, cechy i umiejętności, które powinny być wspierane w celu rozwijania przedsiębiorczości. (Pinto, 2007)
Kultura startupów w ostatnich latach rośnie, coraz więcej przedsiębiorców decyduje się na rozpoczęcie działalności gospodarczej, aby poczuć się właścicielem.
Ta innowacyjna kultura polega na podejmowaniu ryzyka, byciu innowacyjnym i kreatywnym oraz myśleniu poza schematami.
Jest to ekscytujące wdrożenie i szybkie środowisko, które przyciąga coraz więcej osób do generowania pozytywnego wpływu.
Jest kilka kluczowych powodów, dla których kultura startupów jest tak pozytywnie pociągająca.
Po pierwsze, daje możliwość bycia własnym szefem i budowania czegoś od podstaw.
Po drugie, jest to świetne środowisko do networkingu i poznawania podobnie myślących ludzi.
I wreszcie, może być niezwykle satysfakcjonujące zarówno finansowo, jak i osobiście.
Jeśli myślisz o założeniu własnej firmy, to kultura startupów jest zdecydowanie czymś, co powinieneś rozważyć, ponieważ możesz prowadzić przykład, wprowadzać innowacje w produktach i usługach oraz nauczyć się być menedżerem.
To ekscytujący, dający uprawnienia i wymagający świat, ale taki, który w dłuższej perspektywie może się naprawdę opłacić.
Intraprzedsiębiorczość to proces tworzenia i rozwijania nowych pomysłów oraz przekształcania ich w udane produkty lub usługi w ramach organizacji.
Intrapreneurship może być sposobem na promowanie w kulturze organizacyjnej wartości, które promuje przedsiębiorczość, takich jak poczucie odpowiedzialności, otwartość, kreatywność, odporność i pokonywanie wyzwań i inne.
Dzięki intraprzedsiębiorczości pracownicy czują szansę na sprawdzenie swojej innowacyjności, kreatywności i umiejętności podejmowania ryzyka.
Intrapreneurship polega na posiadaniu wizji i podejmowaniu niezbędnych kroków, aby ją urzeczywistnić.
Chodzi o to, by być proaktywnym i znajdować nowe sposoby na ulepszenie firmy od wewnątrz.
Mogą być już pracownicy, którzy mają ducha przedsiębiorczości, ale mogą bać się rozpoczęcia własnego przedsięwzięcia, mogą czuć się niepewnie lub z dowolnej liczby powodów, w których woleliby mieć kogoś, kto popchnie ich do rozpoczęcia nowego projektu.
W takich przypadkach chodzi o wypracowanie i rozwinięcie umiejętności przedsiębiorczych danej osoby, tak aby jej pomysły mogły być z powodzeniem zastosowane z korzyścią zarówno dla firmy, jak i dla jednostki.
Istnieje kilka kluczowych sposobów, aby nadać uprawnienia i zachęcić pracowników do zostania intraprzedsiębiorcami.
Po pierwsze, daj im swobodę eksperymentowania, podejmowania decyzji i ryzyka.
Zachęcaj ich do nieszablonowego myślenia i wymyślania nowych pomysłów.
Po drugie, zapewnić im zasoby, których potrzebują, aby odnieść sukces, ale także pozwolić na popełnianie błędów.
Dotyczy to dostępu do finansowania, mentoringu i szkoleń.
Po trzecie, stwórz kulturę innowacji w swojej firmie.
Promując przedsiębiorczość w swojej organizacji, stopniowo pracownicy wiedzą, że otrzymują poziom zaufania do podejmowania nowych projektów.
Aby ułatwić wyjaśnienie tego złożonego terminu, niektórzy autorzy podzielili to pojęcie na dwa słowa, z których się składa: „przedsiębiorczy”.
i „kultura”. Zdefiniowane przez Wickhama (2006 cytowany w Browson, 2013), słowo przedsiębiorczy jest przymiotnikiem, który jest podawany w celu opisania, w jaki sposób przedsiębiorca podejmuje się tego, co robi.
Użycie przymiotnika przedsiębiorczy wskazuje na szczególny styl działania przedsiębiorców. Z drugiej strony Brownson (2013) wymienia termin kultura, który definiowany jest jako atrybuty, wartości, przekonania i zachowania, których jednostka uczy się lub nabywa z pokolenia na pokolenie, a także przekazywane przez jedną osobę i grupę do drugiej. Przekazywanie tych określonych atrybutów, wartości, przekonań i zachowań świadczy o intencjach wspierania określonego typu kultury.
Kultura przedsiębiorczości to środowisko, w którym kształtują się cechy, wartości, sposób myślenia i zachowania przedsiębiorców. W tym środowisku przedsiębiorcy muszą podejmować decyzje o podjęciu ryzyka i rozpoczęciu działalności gospodarczej.
Aby wzmocnić słabo rozwiniętą kulturę przedsiębiorczości, potrzebne są inicjatywy, które pokazują możliwości biznesowe różnym i dużym grupom społecznym, tak aby można było zainspirować je do pragnienia przedsiębiorczości (Piegeler & Röhl 2015 cytowane w Röhl,2016).
Nawet przy silnej kulturze przedsiębiorczości nie oznacza to, że nowe przedsięwzięcia odniosą sukces i będą się szybko rozwijać. Ludzie, którzy znajdują się wewnątrz kultury wysokiej przedsiębiorczości są bardziej skłonni do podejmowania działań i wykorzystywania swoich umiejętności do podejmowania decyzji (Foreman & Zhou, 2011).
Kraje o niskim i średnim PKB wykazują więcej przedsiębiorczości na wczesnym etapie rozwoju i ugruntowanej pozycji niż kraje o wyższym PKB. Natomiast kraje o wysokim PKB charakteryzują się silniejszą przedsiębiorczością o wysokim wzroście i wysoką innowacyjnością niż kraje o niskim i średnim PKB.
Kultura ma inną rolę we wspieraniu aktywności przedsiębiorczej. To, co może być skuteczne w jednej kulturze, może nie być w innej. W tym celu należy wziąć pod uwagę kontekst kulturowy i rozwój gospodarczy (Li, et al., 2012).
Rola przedsiębiorczości w gospodarkach poszczególnych krajów pokazała swoje znaczenie. Przedsiębiorczość jest początkową podstawą do generowania procesów produkcyjnych i innowacyjnych.
Przedsiębiorcy to ludzie, którzy ryzykują swój czas i kapitał, aby doprowadzić do zmian, które mogą rozwiązać problemy dotykające społeczeństwa. Bycie przedsiębiorcą wymaga różnych działań, które zaczynają się od wiedzy, jak zidentyfikować możliwości, a następnie je wykorzystać.
ich, do procesu zarządzania firmą w celu zapewnienia jej wzrostu, uczynienia jej konkurencyjną, generowania zatrudnienia i bogactwa.
Brownson, C. D., 2013. Fostering Entrepreneurial Culture: A Conceptualization. European Journal of Business and Management.
Foreman, J. & Zhou, P., 2011. The Strenght and Persistence of Entrepreneurial Culture.
Journal of Evolutionary Economy.
Li, H., Rauch, A. & Zhao, X., 2012. Cross-country Differences in Entrepreneurial Activity: The Role of Cultural Practice and National Wealth. Frontiers of Business Research in China
Observatorio Nacional del Emprendedor, 2015. Análisis Transversal del Gasto en Políticas de Apoyo a Emprendedores, MiPYMES.. Ciudad de México: INADEM.
Pinto, R., 2007. Fostering a Culture of Entrepreneurship: A Project Proposal, Hamburg: GFA Consulting Group GmbH.
Röhl, K., 2016. Entrepreneurial culture and start-ups. Could a cultural shift in favour of entrepreneurship lead to move innovative start-ups?, Cologne: Cologne Institute for Economic Research.
Sánchez, M. & Martínez, P., 2017. Metodología para la Creación de Empresas Basadas en Investigación y Desarrollo Tecnológico, México: Instituto Nacional del Emprendedor.
