5 Voordelen van stoppen met antidepressiva

Geestelijke gezondheid is een onderwerp dat sterk mijn aandacht heeft getrokken na mijn verbazingwekkende spirituele ontwakingservaring.

Uit eerste hand te weten komen hoe het is om in een psychiatrisch ziekenhuis te zijn, heeft me zeker een ervaring gegeven die waarschijnlijk alleen sommige mensen kunnen vertellen op basis van wat ze hebben meegemaakt, en niet op basis van wat de “boeken of theorie zeggen”.

Ik zag hoeveel vrouwen en mannen er uiteindelijk meer dan 8 verschillende pillen slikten. Het was verbazingwekkend en onvoorstelbaar.

Wat er uiteindelijk toe leidde dat ik me afvroeg of dit het “echte genezingsproces” is dat door de “professionals” wordt gebruikt om de mensen “zich goed te laten voelen” of om ze te “genezen”?

Waarom nemen mensen antidepressiva?

De medische wereld heeft het over een “onbalans in de hersenchemie”, maar is dat echt zo? En wat is de “juiste balans”?

Hoe kunnen we echt bepalen wat het juiste evenwicht is dat moet worden bereikt?

Als de persoon maar 1 uur kan slapen, 2 uur wakker wordt, dan 2 uur kan slapen, enzovoort, tot het ochtend is, is dit dan een goede balans? Nou, dit resultaat kreeg ik toen ik antipsychotica en slaappillen kreeg.

Als de persoon die niet goed kan slapen vervolgens antidepressiva krijgt voor “je depressie”, zonder echt goed onderzoek te doen, is dat dan de juiste weg naar genezing? Is het juist om mensen deze medicijnen te geven, waardoor hun lichaam pijn begint te doen en begint te trillen? Voor mij was dat de reactie die ik had toen ze voor mezelf besloten om antidepressiva aan mijn medicatielijst toe te voegen. Totdat ik voor mezelf opkwam en het medische team in de kliniek vertelde dat ik niet depressief was en dat die pillen me pijn in mijn lichaam bezorgden.

Mijn ervaring van 9 weken in een psychiatrische kliniek heeft me zeker geholpen om meer te leren over het proces dat sommige mensen doormaken. En ik weet dat mensen geen “verstoorde hersenchemie” hebben. En ik weet zeker dat het bloedonderzoek niet zal zeggen “uw niveaus van Risperidone of Prozac zijn laag”.

De conventionele medische teams doen geen goed onderzoek en stellen zich nog geen vragen over de vele factoren die iemand in een moeilijke mentale toestand kunnen brengen. Of vragen zich zelfs af of het een geestelijke noodsituatie was of dat er een duidelijke pathologie is?

Zodra ze denken dat er iets mis is, is het conventionele antwoord: “Alsjeblieft, neem wat medicijnen en je zult je beter voelen!”… “Oh en als je niet kunt slapen, hier zijn wat slaappillen”… “Oh, je bent angstig, hier zijn wat anxiolytica” enzovoort, om te proberen de symptomen te bedekken en niet te helpen bij het vinden van de hoofdoorzaak.

Waarom doen de “experts” zo?

Maar hé, neem me niet kwalijk, denk je niet dat je eerst het hele spectrum van een mens moet bekijken, het lichaam, de hersenen en de geest, en dan goed moet analyseren of een medicijn in een zeer lage dosis een minimale ondersteuning kan zijn, maar niet de hele basis van de behandeling?

De botsing van ego’s op medisch gebied is een ander belangrijk onderdeel dat hun bewustzijnsniveau moet verhogen en echt open moet staan om te weten dat er meer is dan wat ze op de medische school hebben geleerd.

Waarom zullen de uitgaven voor chronische ziekten in de VS naar verwachting stijgen?(CDC) Als we “vooruitgaan als samenleving”, zou dit aantal dan moeten dalen in plaats van stijgen? Ja, we hebben nog steeds een groeiend aantal inwoners, maar hoe dan ook, het hebben van dergelijke uitgaven voor de zorg van ziekten is ook gewoon een poging om het symptoom te genezen en niet de hoofdoorzaak die deze toestand heeft veroorzaakt.

Dit laat ons dus eigenlijk zien dat het huidige “systeem” of “routine” om de bevolking gezond te houden in alle zintuigen, lichaam, hersenen, spiritueel, waarschijnlijk nog niet het beste is, of leidt tot de beste gezonde uitkomst voor de meerderheid van de mensen.

De hoofdoorzaak van depressie

Wat heeft mensen in een depressieve toestand gebracht?

Het is een persoonlijke plicht om het eigen genezingsrecept te vinden en uit te zoeken wat de persoon in zo’n depressieve toestand heeft gebracht.

Is het het dieet? Is het overmatig eten van geconcentreerd voedsel, suiker, gluten, voedseladditieven of sommige oliën die hersenontsteking veroorzaken? Of zijn het voedselallergieën, die kunnen worden gevonden door te testen welke voedingsmiddelen ontstekingen in je lichaam veroorzaken? Heeft de persoon een veganistisch dieet, een carnivoor dieet of een ketogeen dieet nodig? Moet de persoon oregano, cinammon, walnoten, cacaopoeder, ghee toevoegen aan je dieet om je hersenen te ondersteunen? Heeft het lichaam een tekort aan Omega’s of heeft het er te veel?

Onderdrukt de persoon emoties? Maakt de persoon zich zorgen over financiële, familie- of relatiesituaties? Praat de persoon over dergelijke situaties met een therapeut of vrienden? Heeft de persoon stressverlichtende activiteiten zoals lichaamsbeweging, natuurwandelingen, dansen, zingen, schilderen, rondhangen?

Is de persoon zich bewust dat hij verbonden is met een hogere bron of “denkt” hij dat de verbinding verbroken is of dat er helemaal geen dienende en liefhebbende “God/het Universum/de Oppermacht” is? Staat de persoon zichzelf toe om in stilte te zitten en te mediteren, of komen er te veel gedachten in en uit?

Een belangrijke stap voorwaarts is het vinden van de innerlijke oorzaken van de depressie.

Het is prima om verdriet, zorgen, boosheid en nervositeit te voelen. Het maakt deel uit van de menselijke ervaring.

Op die momenten dat het pad voor ons “onduidelijk en donker” is, beginnen we te leren op geloof te wandelen en te leren dat liefde het licht is.

Met de enorme groei van sociale media en het internet zien we als samenleving veel beelden van mensen die reizen, “mooie dingen” hebben, een “geweldige relatie” hebben, of dat de persoon “succes heeft” of iets dat te maken heeft met wat als “mooie dingen” wordt beschouwd. Dit heeft ook tot gevolg dat we onszelf gaan vergelijken.

“Waarom reis ik niet, heb ik die auto niet, die relatie niet, dat feest niet, dat geld niet, dit niet, enzovoort”.

Foto’s en video’s zien we, maar de gevoelens niet.

De “negatieve” gevoelens zijn niet zo vaak te zien op sociale media. Het zijn gevoelens die meestal verborgen blijven voor de rest, omdat het idee is ontstaan dat we ons altijd geweldig moeten voelen.

Voor degenen die met dergelijke emoties worstelen, is het beter om gezonde copingmechanismen te vinden die de persoon kunnen helpen om de emotie te voelen, zich er niet mee te identificeren en het uiteindelijk los te laten.