Przetrwanie ciemnej nocy duszy | Doświadczenie Carlosa

Jak poradziłem sobie z uczuciem, że „wszystko jest bez znaczenia”?

Cóż, był to skomplikowany moment dla mnie i przyjaciół, którzy byli wokół mnie, ponieważ nikt, nawet ksiądz, nie wiedział, co się ze mną dzieje tego dnia mojego duchowego przebudzenia.

Wewnętrznie „przełączałem się mentalnie” między mną a alter ego, ponieważ musiałem „zniknąć ja – Carlos”, aby „wypełnić misję”.

Ten moment wywołał wielkie zamieszanie u ludzi, którzy byli wokół mnie, dlatego w miarę upływu czasu mentalnie byłem w zmienionym stanie świadomości, ale ludzie na zewnątrz nie wiedzieli, co się dzieje, więc wezwali ratowników medycznych.

Tak na marginesie, moje doświadczenie z Ciemną Nocą Duszy pokazało mi porażki niemieckiego systemu medycznego. Ratownicy medyczni w Niemczech nie zabiorą osoby do szpitala, chyba że osoba ta grozi komuś lub zagraża własnemu życiu, ani nie są przygotowani na osoby przechodzące doświadczenia duchowe. Ponieważ nie robiłem żadnego z nich (w „mojej duchowej podróży” mówiłem o religii i zachowywałem się jak Jezus), dlatego nie zabrano mnie do szpitala i dopóki nie działałem i nie chwyciłem łyżki i nie symulowałem, że „dźgam się”, wciąż byli tam sanitariusze, i dopóki nie chwyciłem noża i nie udawałem, że się dźgam, w końcu ruszyli się i zatrzymali mnie. Zostałem zabrany do szpitala psychiatrycznego, gdzie przeżyłem resztę mojej Ciemnej Nocy Duszy i moment „mojego ukrzyżowania” i „moich iluminacji”.

Faza Śmierci Ego i Ciemna Noc Duszy, w moim doświadczeniu, wydarzyły się razem i aby zniknąć to poczucie beznadziejności „ego musi umrzeć”.

To właśnie dlatego niektórzy ludzie opisują, że podczas swoich doświadczeń mają uczucie „umierania”, podczas gdy w rzeczywistości jest to iluzja, która faktycznie umiera.

Nie wiem, czy to umysł, czy wewnętrzny obserwator, czy dusza, ale podczas tego procesu przebudzenia pojawia się nowy stan świadomości.

Kiedy stajesz w obliczu ciemnej nocy duszy, jest to moment, w którym pozostajesz silny i zamieniasz załamanie w przełom.

W starożytnej mitologii, szczególnie w rdzennych grupach w Meksyku, ludowe opowieści wspominały, że ludzie odwiedzali „Mictlan” lub „Piekło”, a niektórzy byli w stanie je opuścić. W dzisiejszych czasach mogę powiedzieć, że wizyta w szpitalu psychiatrycznym byłaby podobnym symbolem, gdzie niektórzy są w stanie podnieść się i opuścić „piekło”. Była to kwestia oddania Bogu tego, co przeżywa się podczas ciemnej nocy duszy i oparcia się temu, co przynosi świat zewnętrzny, szczególnie w przypadkach, które kończą się w tak zwanych klinikach zdrowia psychicznego, gdzie wydaje się, że należy je odnowić i uwzględnić doświadczenia duchowe i traktować je jako takie, w przeciwnym razie wprowadzi to w błąd proces rozwoju duchowego.

Dla niektórych ludzi Ciemna Noc Duszy rozciąga się na długi okres czasu, podczas gdy dla mnie był to okres intensywnych emocji jednej nocy.

Niektórzy twierdzą, że Bóg jest tym, który wypełnia cię i znika poczucie beznadziei.

Moim zdaniem to duchowe doświadczenie sprawia, że w końcu zdajemy sobie sprawę, że część Boga jest w każdym z nas i uświadamiamy to sobie szczególnie wtedy, gdy szyszynka jest aktywowana podczas tego doświadczenia.

W przypadku rzeczy, których nie możemy kontrolować, poddajemy się i odpuszczamy.

Z biegiem czasu ta pustka i pustka zostaje wypełniona troską o siebie i miłością, którą dajemy sobie.