Economische duurzaamheid hangt af van een aantal factoren, waaronder het type economie en de specifieke doelstellingen die worden nagestreefd.
In het algemeen verwijst economische duurzaamheid echter naar een situatie waarin de economie kan blijven functioneren zonder negatieve gevolgen zoals inflatie, werkloosheid of onhoudbare schuldniveaus.
Er bestaat nog geen perfect economisch systeem, maar de huidige praktijken die economische groei op lange termijn ondersteunen zonder de sociale en milieubehoeften negatief te beïnvloeden, moeten als prioriteit worden genomen.
Dit vereist vaak een beleid en praktijken die groei en stabiliteit op lange termijn bevorderen, in plaats van een beleid dat alleen de economische prestaties op korte termijn wil stimuleren.
Duurzaamheidsdoelstellingen moeten serieus worden genomen door de verschillende entiteiten van overheid, bedrijfsleven en samenleving door minimumnormen vast te stellen voor gedragingen die kunnen bijdragen tot de verwezenlijking ervan om de voordelen op lange termijn te verkrijgen.
We zijn al op weg naar een economisch duurzaam leven, maar er zijn nog aspecten waaraan we moeten blijven werken op het gebied van vermindering van de koolstofuitstoot, verbetering van de voedselzekerheid, herstel van een recessie en het creëren van een beter menselijk systeem dat volgens de beginselen van duurzaamheid kan leven.
Economische duurzaamheid is het vermogen van een economie om op lange termijn een gewenst niveau van economische activiteit te ondersteunen.
Het begrip economische duurzaamheid wordt vaak gebruikt in relatie tot ecologische duurzaamheid, aangezien beide met elkaar verbonden zijn.
Het bereiken van economische duurzaamheid vereist een evenwicht tussen het voorzien in de behoeften van de huidige generatie zonder het vermogen van toekomstige generaties om in hun eigen behoeften te voorzien in gevaar te brengen.
Economische duurzaamheid betekent het gebruik van verschillende strategieën om de bestaande middelen optimaal te benutten, zodat op langere termijn een verantwoord en gunstig evenwicht kan worden bereikt. (
Jernonen, 2020
)
De drie pijlers van duurzaamheid zijn milieu, economie en maatschappij.
De pijler duurzaamheid milieu heeft betrekking op de milieuaspecten van duurzaamheid, die gericht zijn op de bescherming en het behoud van de natuurlijke omgeving. Dit omvat het verminderen van vervuiling en afval, het beschermen van natuurlijke hulpbronnen en het bevorderen van groene infrastructuur en praktijken.
De economische pijler van duurzaamheid heeft betrekking op de ecologische en sociale kosten en baten van economische activiteit. Het is het fundament waarop duurzame ontwikkeling rust, aangezien het de middelen verschaft om de doelstellingen van duurzame ontwikkeling te verwezenlijken.
De economische pijler omvat zaken als milieubescherming en preventie van verontreiniging, efficiënt gebruik van hulpbronnen, duurzame consumptie en productie, gelijkheid en sociale integratie, economische groei.
De pijler van de duurzame samenleving omvat de systemen en structuren die wij gebruiken om met elkaar en de natuur om te gaan.
De samenleving is de drijvende kracht die beslist hoe zij de haar ter beschikking staande ecologische en economische middelen gebruikt voor een duurzaam bestaan.
In 2017 bracht het Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties (UNDP) zijn jaarlijkse Human Development Report uit, waaruit bleek dat bijna 60 procent van de wereldbevolking nog steeds in “matige” of “lage” omstandigheden van menselijke ontwikkeling leefde.
Volgens de Wereldbank leefden in 2013 ongeveer 767 miljoen mensen onder de internationale armoedegrens van 1,90 dollar per dag. Dit aantal is aanzienlijk gedaald sinds 1990, toen 1,85 miljard mensen in armoede leefden.
De Gini-index is een maatstaf voor inkomensongelijkheid, en volgens de Wereldbank bedroeg de Gini-index voor de wereld in 2016 0,63.
Dit betekent dat 63 procent van het wereldinkomen geconcentreerd was in de handen van de rijkste 20 procent van de mensen, terwijl de armste 20 procent slechts 3 procent van het wereldinkomen had.
Economische duurzaamheid is belangrijk omdat het ervoor zorgt dat onze economie in het heden kan blijven functioneren zonder dat het vermogen om hulpbronnen te gebruiken voor goederen en diensten op lange termijn in gevaar komt.
Dit betekent dat bedrijven en particulieren economisch kunnen blijven floreren en dat we onze levensstandaard kunnen handhaven.
Een duurzame economie draagt ook bij tot de bescherming van het milieu, aangezien zij de behoefte aan grondstofintensieve activiteiten vermindert om watertekorten te voorkomen, de biodiversiteit beschermt, goede landbouwpraktijken creëert en een bewust gebruik van fossiele brandstoffen genereert.
Economische duurzaamheid houdt in dat wij ervoor zorgen dat onze economische activiteiten het milieu niet schaden of de natuurlijke hulpbronnen niet uitputten.
Het betekent ook een economie creëren die iedereen nu en in de toekomst goede banen en een goede levensstandaard biedt.
Zelfs als economische duurzaamheid als een mythe kan worden beschouwd, kunnen sommige mensen geloven dat het mogelijk is economische duurzaamheid te bereiken, terwijl anderen het als een onbereikbaar doel kunnen beschouwen.
Er bestaat een gebrek aan consensus over wat economische duurzaamheid precies inhoudt, waardoor het moeilijk is om te bepalen of het al dan niet haalbaar is.
Enkele factoren die vaak worden genoemd als noodzakelijk voor economische duurzaamheid zijn echter vermindering van het verbruik van hulpbronnen, verhoging van de efficiëntie en bevordering van billijke toegang tot het gebruik van de beschikbare hulpbronnen.
De eerste stap is de ontwikkeling van een alomvattend economisch ontwikkelingsplan.
Dit plan moet een analyse bevatten van de sterke en zwakke punten van het land en van zijn groeipotentieel.
Het plan moet ook specifieke doelstellingen voor de economische ontwikkeling van het land bevatten.
Zodra het plan er is, is de volgende stap de uitvoering ervan door middel van een gezond economisch beleid.
In een bepaald land leven verschillende behoeften.
Regering, samenleving en bedrijfsleven moeten zich richten op hun lokale economische prioriteiten om de huidige en toekomstige milieu-effecten van hun beslissingen aan te pakken.
Dit omvat zaken als het gebruik van hernieuwbare energie, recycling en het behoud van hulpbronnen, en het gebruik van milieuvriendelijke technologieën.
Dit verwijst naar investeringen in zaken als openbaar vervoer, hernieuwbare energiebronnen en energie-efficiëntiemaatregelen.
Dit betekent dat verspilling moet worden ontmoedigd en zuinigheid moet worden bevorderd. Het betekent ook mensen voorlichten over het effect van hun consumptiegewoonten op het milieu.
Dit omvat zaken als investeren in groene bedrijven, belastingprikkels geven aan bedrijven die duurzame praktijken toepassen en bedrijven bestraffen die het milieu vervuilen of anderszins schade toebrengen.
Veel bedrijven beginnen duurzamer te handelen om het milieu te beschermen en hun impact op de klimaatverandering te verminderen.
Dit omvat maatregelen zoals vermindering van het energieverbruik, gebruik van gerecycleerde materialen en investering in hernieuwbare energiebronnen.
Sommige bedrijven stellen zich zelfs ten doel volledig koolstofneutraal te worden.
Door deze stappen te nemen, kunnen bedrijven bijdragen aan een duurzamere toekomst voor ons allemaal.
Duurzaamheid is het vermogen van een bedrijf om op lange termijn winstgevend en levensvatbaar te blijven.
Dit omvat factoren als milieuzorg, sociale verantwoordelijkheid en economische stabiliteit.
Er zijn veel voorbeelden van bedrijven die duurzame praktijken hebben toegepast en succes hebben geboekt.
Een voorbeeld is Patagonia, een kledingbedrijf dat milieubescherming tot een kernonderdeel van zijn bedrijfsmodel heeft gemaakt.
Patagonia heeft zijn gebruik van schadelijke chemicaliën verminderd, zijn afval geminimaliseerd en geïnvesteerd in hernieuwbare energie.
Daardoor is de onderneming erin geslaagd haar impact op het milieu te verminderen en tegelijkertijd haar winstgevendheid te verhogen.
Een ander voorbeeld is Toms Shoes, dat zijn merk heeft opgebouwd rond sociale verantwoordelijkheid.
Het bedrijf geeft een paar schoenen weg voor elk gekocht paar, waardoor behoeftige kinderen schoeisel krijgen en hun gezondheid en welzijn wordt verbeterd.
Toms Shoes heeft ook andere goede doelen gesteund, zoals het verstrekken van schoon water aan gemeenschappen in nood.
Deze inspanningen hebben het bedrijf geholpen klanten aan te trekken die geïnteresseerd zijn in het ondersteunen van bedrijven die een positief verschil maken in de wereld.
Bechtle AG is een van de toonaangevende Europese IT-dienstverleners.
Het bedrijf biedt een uitgebreide reeks diensten en producten voor alle aspecten van de IT-infrastructuur, waaronder datacenteroplossingen, cloud computing, beheerde diensten en meer.
Bechtle AG heeft haar klimaatbeschermingsstrategie 2030 aangekondigd, waarin specifieke doelstellingen en maatregelen zijn opgenomen om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen en tegen 2030 klimaatneutraliteit te bereiken, d.w.z. een netto koolstofuitstoot van nul.
Bechtle Climate Protection Strategy 2030 heeft betrekking op directe en indirecte CO2-emissies en op de upstream- en downstreamwaardeketens.
De Bechtle Sustainability Strategy 2030, die vorig jaar werd gelanceerd, heeft een drieledige aanpak van vermijding, vermindering en compensatie.