Beroepsethiek in de geestelijke gezondheidszorg
De gezondheidsindustrie heeft een echte verandering nodig, en zoals ik in mijn Hashimoto in mannen posts heb vermeld, wordt de ware en echte genezing niet gezien in de conventionele geneeskunde.
Er zijn diepere oorzaken die niet alleen de onevenwichtigheden in het lichaam, maar ook de emotionele en spirituele onevenwichtigheden veroorzaken.
Als we denken of praten over geestelijke gezondheidszorg, wat komt er dan in ons op? Cognitieve therapie, antidepressiva, antipsychotica, anxiolytica, of een glas groen sap, saptherapie, kurkumapoeder, cognitieve gedragstherapie, natuurwerk, spiritueel werk, voedselontsteking eliminatiediëten, vitamine D, het aanpakken van tekorten in de voeding?
Helaas is de eerste de gebruikelijke weg in de conventionele behandeling, en de vragen zullen komen, is dit de echte genezende weg, waarom niet eerst de andere opties proberen?
Waar beginnen de ethische dilemma’s als het gaat om professionals in de geestelijke gezondheidszorg?
Als professionals in de geestelijke gezondheidszorg al toepassen wat men zegt dat werkt om mensen geestelijk te genezen en beslissingen nemen op basis van hun ethische richtlijnen, waarom dan de moeite nemen om naar andere alternatieven en andere ethische principes te zoeken? Simpel antwoord, omdat die methode niet echt genezend is.
Aansluitend zal ik mijn mening geven over de beroepsethiek in de geestelijke gezondheidszorg, gebaseerd op ervaring.
Geschreven door
- Carlos Barraza
- Mind, Persoonlijke Ontwikkeling
Inhoudsopgave
Veel voorkomende ethische vraagstukken in de geestelijke gezondheidszorg
Geestesziekte of een spiritueel ontwaken? Hoe identificeer je echte pathologieën of kom je erachter dat emotionele nood inderdaad spirituele noodsituaties en psychosomatische ervaringen zijn zoals psychiater Stanislav Grof zegt.
Hoe ziet de geestelijke gezondheidszorg het probleem eigenlijk, of is het een kans op genezing?
Hebben we ziektes of hebben we tekenen van genezing?
Waarom iemand meteen een etiket van geestesziekte opplakken als er misschien factoren zijn die niet eerder in aanmerking zijn genomen.
Wij zijn allen onwetend over iets, en zelfs als wij onszelf als deskundigen op een bepaald gebied beschouwen, kunnen er paradigma’s zijn die wij eigenlijk als waarheid beschouwen, totdat het tegendeel wordt aangetoond.
Op elk punt krijgen beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg te maken met ethische vraagstukken. Wat is het juiste ding om te doen?
Dus, als er mensen zijn die hun leven bedreigen, wat moet een gezondheidswerker dan doen? Iemand stoppen met zelfmoord plegen, of de persoon laten proberen het te doen, of is het gewoon een roep om hulp of aandacht door te zeggen dat hij of zij zelfmoord zal plegen?
Moet een beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg zich laten leiden door de vastgestelde ethische richtlijnen, of door de tekenen van depressie of angst of een veranderde bewustzijnstoestand die de patiënt vertoont?
Of zou het ethisch zijn van een beroepsgroep in de gezondheidszorg om iemand het idee te geven zichzelf te behandelen of anderen te behandelen, om die persoon naar een kliniek voor geestelijke gezondheidszorg te brengen, aangezien dat de procedure is van de ethische code die in de organisatie is vastgesteld?
Wanneer mensen in een veranderde staat van bewustzijn zijn, is het voor buitenstaanders onverklaarbaar te begrijpen wat er gebeurt. Dus komt het ethische dilemma weer, wat te doen?
Wanneer een patiënt met een veranderde bewustzijnstoestand bij een klinische organisatie voor geestelijke gezondheidszorg komt, zullen de beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg onmiddellijk proberen uit te vinden wat er aan de hand is en ze zullen zoeken naar de geestelijke ziekte, de patiënt een etiket opplakken en het conventionele behandelingsproces beginnen, maar is dit het juiste om te doen, of wordt het op deze manier gedaan omdat de industrie dit proces en ethische richtlijnen heeft vastgesteld?
Het probleem ontstaat wanneer de beroepsbeoefenaren in de geestelijke gezondheidszorg zich moeten buigen over de vraag welke ethische beginselen moeten worden gevolgd.
En geen wonder, er is nog maar weinig echt en goed vastgesteld over wat te doen wanneer iemand met een klaarblijkelijke geestesziekte van de wereld en terreinzintuigen is.
